پرویز افتخاری

عاشقی خواهی که تا پایان بری بس که بپسندید…… باید ناپسند زشت باید دید و …..انگارید خوب زهر باید خورد و ……انگارید قند توسنی کردم …….ندانستم همی کز کشیدن سخت تر گردد کمند ابوسعید ابوالخیر

‫من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم‬‫لطف ها می کنی ای خاک درت تاج سرم‬‫ دلبرا بنده نوازیت که آموخت بگو‬‫که من این ظن به رقیبان تو هرگز نبرم‬‫ همتم بدرقه راه کن ای […]

شستم ز می‌در پای خم، دامن ز هر آلودگی دامن نشوید کس چرا، زابی بدین پالودگی می‌گفت واعظ با کسان، دارد می و شاهد زیان از هیچکس نشنیده‌ام حرفی بدین بیهودگی روزی که تن فرسایدم در […]

ز آن می که حیات جاودانیست بخور سرمایه لذت جوانی است بخور سوزنده چو آتش است لیکن غم را سازنده چو آب زندگانی است بخور حکیم بزرگ عمر خیام نیشابوری

قومی متفکرند اندر ره دین قومی به گمان فتاده در راه یقین میترسم از آن که بانگ آید روزی کای بیخبران راه نه آنست و نه این حکیم بزرگ عمر خیام نیشابوری

در دهر چو آواز گل تازه دهند فرمای بتا که می به اندازه دهند از حور و قصور و ز بهشت و دوزخ فارغ بنشین که آن هر آوازه دهند حکیم بزرگ عمر خیام نیشابوری

در هر دشتی که لاله‌زاری بوده‌ست از سرخی خون شهریاری بوده‌ست هر شاخ بنفشه کز زمین میروید خالی است که بر رخ نگاری بوده‌ست حکیم بزرگ عمر خیام نیشابوری

چون عهده نمی شود  کسی  فردا را حـالی خوش دار  اين دل پر سودا را می نوش به ماهتاب ای  ماه  که  ما بـسيار  بـــگردد  و  نــيـابد  ما  را

من و شعر وجویباررفتیم و رفتیمبه آنجا رسیدیم آنجا که دیگرنه جای پای کس بودو نه آشنا بوددرختان به آیین دیگر..چون راست قامتان  ازاد ..بی ترس از تبر ظلم وخرافات سر بر اسمان داشتند و مرغان […]