پرویز افتخاری

تا هستم جهان ارثیه بابامهسلاماش، ….همه عشقاش، ….همه درداش،….همه تنهائیاش….وقتی نبودم..مال شما….اگه دوست داری… با من ببینیا بذار باهات ببینم…با من بگو…یا بذار با تو بگم…سلامامون…عشقامون…تنهائیامون………..ها؟….زنده یاد حسین.پناهی

دستان تو از منچشمانت ستاره و شبنمبگذار سپيده زار پيشانيتکه بوسه گاه من است بگشايد دريچه هاي عشق رابه جهان بیکرانه من اخر جنگلهاي بلند زیبائی صحراهاي سحر و رازبي نگفت دستانت بي نام ميماننددستان گشوده […]

تماشا می‌کند هر دم دلم در باغ رخسارشبه کام دل همی نوشد می لعل شکر بارشدلی دارم، مسلمانان، چو زلف یار سوداییهمه در بند آن باشد که گردد گرد رخسارشچه خوش باشد دل آن لحظه! که […]

 

 

حتي نسيم ازادی كه از سر جبر زمان ميگذرد چون رويا به دشتهايي مي رسد كه آزادي را باور كنند ونه به آدمياني كه شادندوازین شادی خود شادند كه ذهن انها در قفس است.. كه در […]

زیر سایه ی درخت سبز امید من نشسته ام،روی صندلی انتظار ممکن است گیسوانم سفید باشد،اما قلبم  هنوزمثل نفسهایم گرم است…مطمئنم مرا خواهی شناختراستی خواهی شناخت ؟؟؟

سهمِ من از تودرخششِ نگاهی استمیانِ اضطرابِ شببرای جستنِ آخرین پناهدر فاصله خطِ امید و ترسسهمِ من از توترانه ایست به زمزمه ی عشقبی قید از زماندر ناکجای همیشهسهمِ من از توآخرین کلامِ سکوت استمیانِ طغیانِ […]

بلورین استچشمانِ مردی که تو را گم کرده،از زمستان می‌آید،نمی‌داندشادی پروازِ پرستوهادر آسمانِ بهاراز چیستاو عشق را نمی شناسد