اشعار

با تو بودن خوب استتو ظريفيمثل گلدوزي يک دختر عاشقکه دل انگيزترين گلها راروي روبالشي عاشق خود ميدوزدمنوچهر آتشي

هنگام بدرقه عشق پیراهنی چندان سپید به تن کن که گویی برهنه اینصرت رحمانی

می گفت با غروراین چشمها که ریخته در چشم های تو گردنگاه را این چشمها که سوخته در این شکیب تلخ رنج سیاه را این چشمها که روزنه آفتاب را بگشوده در برابر شام سیاه تو […]

از کفــر من تــا دیـن تــو راهـی به جـز تــردید نیستدلخوش به فانوسم نکن اینجا مگر خورشید نیست؟ بــا حــس ویــــرانـــی بیــا تــا بشکنــــد دیــــوار مــنچیـــــزی نگفتـن بهتــــر از تکــرار طـــوطــی وار مــن بــی جستجـو ایمـان […]

با همه خستگی و خونریزی با همه درد که می پیچم از آن بر خویش با همه یاس که صحراست به آن آلوده پیش می ایم … می ایم پیش من بدین گونه نمی خواهم مرگ […]

بتخانه نشین هستم از کعبه سخن دارمعیب است مسلمان را زین کیشی که من دارم از دور درین صحرا گیرید سراغم رامن دوزخیی عشق ام در شعله وطن دارم گر پوش مزارم را از برگ گیا […]

خیال دلکش پرواز در طراوت ابر به خواب می ماند پرنده در قفس خویشخواب می بیند پرنده در قفس خویشبه رنگ و روغن تصویر باغ می نگرد پرنده می داند که باد بی نفس است و […]

راه در جنگل اوهام گم است سینه بگشای چو دشت اگرت پرتو خورشید حقیقت باید وقتی از جنگل گم پا نهادب بیرون و رها گشتی از آن گره کور گمار ناگهان آبشاری از نور بر سرت […]

گرانبار شد ، گوشم از پند هابرآنم ، که تا بُگسلم بَندهاهر آن دل ، که شد بسته ی دام ِ عشقرهایی نیابد به ترفندهاپرستنده ام بر تو ، ای خانه سوزکجا ترسم ، از شرم […]