صفحه اصلی

ای بسرما مانده…… یاد اور شرار…. خویش را خنده شیرین ……خورشید….. دیار خویش را صبح…. گوئی میرسد.. از جاده های روشنش شب ..فکنداز دوش خسته ..کوله بار خویش را

دلم کمی خدا می خواهد کمی سکوت. دلمدل بریدن می خواهد کمی اشک …..کمی بهت … کمی آغوش آسمانی کمی‌ دور شدن از این جنس آدم…از هیاهوی برای هیچ .از نقاب..ها .خنجرها در دست دوست دلم […]

دل های بزرگ و احساس های بلند، عشق های زیبا و پرشکوه می آفرینندوادم های کوچک فقط خودشان را می بینند همان قدر خرد وهمان قدر کوچکنه زیبائی را می دانند چیست ونه عشق را

حرفی تازه بگو ..از عشق ..دوستی .از .مهربانی وزیبائی ..شعری نو بسرا. از وصل از شادی..ساز واز ترانه .از تلخی زندگی ..از غم .از هجر ..واز نامردی ها مگو ترا خدا بس کن همه را میدانم […]

کشتی نوح براه افتاد مرا به کشتی راه ندادند نوح فقط جفتهارا با خود میبرد من اما…تنها بودم خدارا شکر طوفان به اندازه تو منتظر نمی گذارد مرا….

چه زيباست كه چون صبح، پيام ظفر آريمگل سرخ، گل نور، ز باغ سحر آريم.چه زيباست، چو خورشيد، درافشان و درخشانزآفاق پر از نور، جهان را خبر آريم .همانگونه كه خورشيد، بر اورنگ زر آيد،خرد را […]

یاد من باشد فردا حتمابه سلامی، دل همسایه ی خود شاد کنمبگذرم از سر تقصیر رفیق ، بنشینم دم درچشم بر کوچه بدوزم با شوقتا که شاید برسد همسفری ، ببرد این دل مارا با خودو […]

گل چيست اگر دل ز غم آزاد نباشد؟         از گل چه گشايد چو دلي شاد نباشد؟ وحشي بافقي

چو رنگ و بوي گل و سنبل تو كردم ياد         گلم ز ياد برفت و گلابم از ديده خواجوي كرماني