اشعار

بزن باران بهاران فصل خون است بزن باران که صحرا لاله گون استبزن باران که به چشمان یارانجهان تاریک و دریا واژگون استبزن باران که به چشمان یارانجهان تاریک و دریا واژگون استبزن باران بهاران فصل […]

دلم می‌خواست‌های من زیادند…بلندند…طولانی‌اند…اما مهم‌ترین دلم می‌خواست‌ها این است که انسان باشم…انسان بمانم… انسان محشور شوم…چقدر وقت کم است…تا وقت دارم باید مهرورزی کنم به همین چند نفر که از تمام مردم دنیا با من نفس […]

مهرورزان زمان‌های کهنهرگز از خويش نگفتند سخنکه در آنجا که” تو” يیبر نيايد دگر آواز ز “من”ما هم اين رسم کهن را بسپاريم به يادهر چه ميل دل دوستبپذيريم به جانهر چه جز ميل دل اوبسپاريم […]

  دیوار سقف دیوارای در حصار حیرت زندانیای درغبار غربت قربانیای یادگار حسرت و حیرانیبرخیزای چشمه خسته دوخته بر دیواربیماربیزارتو رنگ آسمان رااز یاد برده ایاز من اگر بپرسیدیری است مرده ایبرخیزخود را نگاه کن به […]

  “ما رند وخراباتی و دیوانه و مستیمپوشیده چه گوییم همینیم که هستیم زان باده که در روز ازل قسمت ما شدپیداست که تا شام ابد سرخوش و مستیم دوشینه شکستیم به یک توبه دوصد جامامروز […]

باز امشب جلوه   بخش   بزم مستانم چو شمع درميان سوز وساز خويش خندانم چو  شمع اطهري كرماني

بال   پروانه   اگر   پاس  ادب را  مي‌داشت شمع  پيراهن  فانوس ……چرا مي‌ پوشيد صائب تبریزی

نفسم گرفت ازين شب در اين حصار بشكندر اين حصار جادويي ….روزگار بشكنچو شقاي از دل سنگ ….برآر رايت خونبه جنون صلابت صخره ي كوهسار بشكنتو كه ترجمان صبحي به ترنم و ترانهلب زخم ديده بگشا […]

من هـر چه دیده‌ام ز دل و دیده‌ام کنون از دل ندیده‌ام هـــــــــمه از دیده دیده‌ام آه دهن دریده مـــــــــــرا فاش کرد راز او را گنــــــاه نیست، منش برکشیده‌ام اول کسـی که ریخته است آب روی […]