قطره عسل
۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۴
خسته
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۴ﺍﺯ ﻣﺮﺯ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﺬﺷﺖ
ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﺗﺶ ﮔﻤﻨﺎﻣﯽ
ﺁﻥ ﻭﺍﻡ ﮐﻬﻨﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﭘﺲ ﻣﯽ ﺩﻫﻢ
ﺗﺎ ﻫﻤﺴﻔﺮ ﺷﻮﯼ
ﺑﺎ ﻋﺎﺑﺮﺍﻥ ﺷﯿﻔﺘﻪ ﯼ ﮔﻢ ﺷﺪﻥ
ﺷﺎﯾﺪ ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ ﯾﺎﻓﺘﯽ
ﻫﻤﺮﻧﮓ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﯾﺎﺭ ﻣﻦ
ﺷﻬﺮﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺘﺎﯾﺶ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ
ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﺮﺍﻣﻬﻤﺎﻥ ﮐﺮﺩﯼ
ﻟﺐ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ
ﻭ ﺷﺎﺧﻪ ﯼ ﮔﻞ ﯾﺦ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭﻓﻨﺠﺎﻥ ﺟﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻡ
ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻭﺍﻡ ﮔﺮﻓﺘﻢ
ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺗﻮ ﭘﺲ ﻣﯽﺩﻫﻢ
ﺁﺭﯼ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺁﺗﺶ
ﮔﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺍﮔﺮ ﺗﻮ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﯽ
ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺘﺒﻨﺪ ﺑﺎﺯ ﺷﺪ ﺍﯾﻨﮏ
ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯿﻮﻩ ﯼ ﺳﺎﯾﺶﺑﻪ ﻭﺍﮊﻩ ﻫﺎﺳﺖ
“ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﯽ ﺳﭙﺎﻧﻠﻮ
