روز گاریست
۵ شهریور ۱۳۹۴
ﻣﯿﺨﺎﻧﻪ ﯼ ﻋﺸّﺎﻕ
۵ شهریور ۱۳۹۴گفتمش هندوی زلفت،گفت طراری کند
گفتمش جادوی چشمت،گفت عیاری کند
گفتمش لعل تو خواهد کرد کام دل روا؟
باز گفت آری کند لیکن به دشواری کند
گفتمش بیمار عشقت را چو جان آمد به لب
گفت لعل جانفزای من پرستاری کند
گفتمش هندوی سرمستت بود دائم خراب
گفت:مخمور است و گاهی نیز خماری کند
گفتم آن طوق معنبر چیست در گردن ترا
گفت:تسبیح است و گاهی نیز زناری کند
گفتم آن ترک قدح‌نوشت بود پیوسته مست
گفت:بر مستی نگاهش گاه هشیاری کند
گفتمش آخر کند درد دل ما را دوا
لعل خندانش تبسم کرد و گفت آری کند
حبیب خراسانی
