ستاره دیده فــرو بست و آرمید بیا

ستاره دیده فــرو بست و آرمید بیا

شراب نور به رگهای شب دوید بیا

ز بس به دامن شب اشک انتظارم ریخت

گل سپیده شکفت و سحــــــــــر دمید بیا

شهاب یاد تو در آسمان خــاطر من

پیاپی از همه سو خط زر کشید بیا

ز بس نشستم و با شب حدیث غم گفتم

ز غـــــــصه رنگ من و رنگ شب پرید بیا

به وقت مرگـــم اگر تازه میکنی دیدار

به هوش باش که هنگام آن رسید بیا

نیامدی چو فلک خوشه خوشه پروین داشت

کنون که دست سحــــــــــر دانه دانه چید بیا

ا
امید خاطر سیمین دلشکسته تویی

مرا مخواه از این بیش ناامـــــید بیا

سیمین بهبهانی