باران پائیز۷ آذر ۱۳۹۲نمک۱۰ آذر ۱۳۹۲ آمدي در بی زمانی عشق بی تنگنای گزمه ها آنگاه كه گلدان یادگارت تنهائي خاك و اندوه نيمكتهاي باغ را ميگريست آمدي پنجرهام اكنون بهار را به پچپچهست و بسترم سرشار عطر ماندههاي نگاهت … ودستهایم .گرمی دستهایت ولبها از طراوت بوسه ها اشتراک گذاری25 پست مرتبط۱۸ مهر ۱۴۰۲دوستت دارمادامه مطلب۶ اردیبهشت ۱۴۰۲جهان عاشقیادامه مطلب۶ اردیبهشت ۱۴۰۲اینه چشمانادامه مطلب دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخنشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *دیدگاه * نام * ایمیل * وب سایت ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم. Δ