ادمهای خوب(2)

آدم های خوبِ زندگی من

رنگشان آبی ست.  مثل دریا پاک..ارام وزیبا
مثل اسمان بی انتها خیال انگیز  چون رویا

هر صبح می شود کنارشان با دلِ گرم چای دارچین نوشید؛

لبخند از صورتشان نمی رود و از جنس آرامش مطلقند.
در لبخندشان صداقت است  در صورتشان نور مهربانی

آدم های خوبِ زندگی من مثل ساعتِ ده صبحِ روز آفتابی اند،

همانقدر دلنواز و پرانرژی.

تُن صدایشان با صداقت آمیخته شده.ارام وتسلی بخش

آدم های خوبِ زندگی من ساده و مهربانند مثل پیراهن گل دار مادربزرگم،

انگار هستند برای خوب کردن حال من در روزهای پر از سختی و استرس.
برای گوش کردن حرفهای نگفته ام
برای ارام کردنم بی پند واندرز

همان هایی که برعکس خیلی از مهمانی های اجباری و از چند وقت پیش هماهنگ شده ؛
هروقت دلت تنگ بود خودت را پشت در چوبی خانه شان ببینی…
ووقتی ترا می بنند گل از گل انها می شکفد انگار دنیا را بهشون دادی
دستت را با مهربانی می گیرند وبعد بک فشار ارام می دهند
انگار همه چیسز توی این فشار دست است  یل لبخندشان

راستی آدم های خوب زندگی شما چه شکلی اند؟