تک بیت های زیبا

ای صبح مزن خندهٔ بیجا، شب وصل استگر روشنی چشم منی، پرده‌نشین باشصائب

حسن وعشق پاك را……شرم وحيادركارنيست پيش مردم ……شمع در بر مي‌كشد پروانه را صائب تبریزی

«از شاخسار شمع شرروار می‌یرد پروانه‌ای که گرد تو یک‌بار می‌پرد» صائب تبریزی— چراغ روی ترا شمع گشت پروانه مرا ز حال تو با حال خویش پروا نه» حافظ

گر ببارد ابر رحمت باده روزی جای آبدشتها سرمست گردد، چهره ها گلگون شود

بشکست اگر دل من به فدای چشم مستتسر خمّ می سلامت، شکند اگـــــــر سبوئی

مهرهء عشق آمدومن….. باختم …مرد هماورد…… در این نرد نیستیغما گلروحی

مي تراود تا شراب بوسه ……از جام لبت از شراب تلخ تنهايي…. قدح نوشم مكن دودم…… و از شعله دارم دامني رنگين به بار اين شرر….. از من مگير از نو سيه پوشم مكن

چنین مست از شبیخون گلستان که می آییکه بوی خون گل از دامن پاک تو می آیددانش مشهدی

عاشق و رند و نظربازم و ميگويم فاش تا بدانی كه به چندين هنر آراسته ام ..حضرت حافظ شیرازی