قابهای مضحک بی روح

دلتنگم از این قابهای مضحک بی روح
نقاب های بر چهره
لبخندهای خشک..کلیشه ای
احوال پرسی های معمولی
هوا چقدر خوبه ؟تابستان گرم است
چشم های شیشه ای..که در ان پرتوی از محبت نیست
ودستهائی پنهانی با خنجری در مشت
نه شاخه گلی برای مهر
قلب های سنگی ..که نشانی از عشق ندارد
خسته ام از دیدن دو روئی
..بودن تکراری…
گفتن ..جمله های زیبای ریائی
اخر چشمان من
تصویری از جنس نور می خواهد
تصویری از خدا ..ازادی ومحبت ورهائی
چیزی مثل تو ..کسی مانند تو
از جنس عشق ..دوست داشتن ومهربانی
خدایا
من کی می خواهم از دست رویاهای دست نیافتنی خودم رهائی یابم
نکند مرگم هم رویائی باشد
در هاله ای از نور بسوی خالق نور !!!!!