عاشقانه ای از سر زمان

عاشقانه ای از سر زمان
با تو هستم
مسافر دورهای بی غروب
خداوند..وجودت را از رنگین کمان آفرید
تا میان باران تنهائیم و خورشید امیدم پل باشی
وکسی آنطرفتر از پائیز
درزلال یکا یک رنگهایت…حسرت بکشد
مسافر دیار اشنائی
دستهایت.. بوی شبنم میدهند.
وحرفهایت طعم کوهستانی از پونه و آویشن
وبوسه هایت که نمیدانم عسل را بیادم می اورد یا طعم گس خرمای نارس جنوب
.من چه دوست میدارم شبنم دستهایت را
وچه دوست تر طعم پونه .حرفهایت را..ونجوای دوستت دارم را
وبیشتر از انها طعم خرمای نارس جنوب