مرد غریبه

زن , نشسته بود لبه تخت..

شکسته و بیروح….دعا دعا میکرد مردغریبه زودتر برود

مرد غریبه لباس هایش را پوشید پول را روی میز گذاشت

بوسه سرد مرد غریبه , شانه های لخت زن را آزرد

دوستت دارم

…صدای مرد غریبه , شبیه سائیدن ناخن به دیوار سیمانی بود

زن خوب گوش سپرد

نه … این صدا هم تازگی نداشت

این صدا هم تکراری بود

زن , در جستجوی تازه تر شدن ,در جستجوی زندگی ونان

اندازه تمامی دستمالهای کاغذی دنیا , چروکیده بود

ودر دلش به کسانی که باعث شده اند این صداها را بشنود واین شرایط را تحمل کند لعنت میفرستاد .

با خود گفت باید بروم مادرم در بیمارستان منتظرم است