دوشیزه عشق من

نه در رفتن حرکت بود

نه درماندن سکونی…شاخه ها را از ریشه جدایی نبود

و باد سخن چین..با برگ ها رازی چنان نگفت

که بشاید.

دوشیزه عشق من..مادری بیگانه است

و ستاره پر شتاب

در گذرگاهی مایوس

بر مداری جاودانه می گردد