طغیانگر مهر

میدانم روزی سیل اشکمان

کلبه غم را با خود خواهد برد

وطغیانگر مهر

دیوارهای سکوت را فرو خواهد ریخت

وانگاه از پشت دیوار فرو ریخته غرور مان

خنده ای را که بر لبانت نشسته خواهم دید

و چشمان مهربانت را

ودستهایم را بی اختیار بسویت دراز خواهم کرد
تا سیب های عشق را در دستانم قرار دهی
بهشت را واخواهم نهاد وبا تو بهشتی دیگر خواهم ساخت