در خرابات آمــــــــدم

در خرابات آمــــــــدم تا ترک یاد سر کنم

ترک مذهب کرده رو در مذهب دیگر کنم

چون زمسجد بــــــــــر نیامد سالها کام دلم

ساکن میخانه گشتــــــم تا ز می لب تر کنم

ازازل محراب دل ابروی جانان بوده است

…کی نظـــر بر مسجد و محراب یا منبر کنم

من که امــروزم وصال یار حاصل میشود

کی صبوری بر امیـــــــد وعدۀ محشر کنم

یار اگر از ناله گوید، “سرحدی”این جا بیا

بهر دُر غــواص گردم ماهی را از سرکنم