خون دل شیشه

چنان ساقی به ساغر باده را مستانـه می ریزد        
که گوئی خون دل از شیشه در پیمانه می ریزد

مـــن و تـــو آشنای فصل های مشترک بودیــــم        
کنـــون طرح جــــدائی بین ما بیگانــــه می ریزد