دمی دیگر با فروغی بسطامی

كي رفتـه اي ز دل كه تمنــا كنم تــرا ….

كي بـوده اي نهفته كـه پيـدا كنم ترا

غيبت نكرده اي كه شوم طالب حضور ….

پنهـان نگشته اي كه هويـدا كنم ترا

با صد هـزار جلوه برون آمدي كه من ….

با صد هــزار ديده تمـاشــا كنم ترا

بالاي خود در آيــنه چشــم مـن ببين ….

تـا بـا خبــر ز عـــالـم بــالا كنم ترا

مستانه كاش در حـرم و ديـر بگذري ….

تا قبله گاه مـومن و تـرســا كنم ترا

خواهم شبـي نقـاب ز رويـت برافكنم ….

خورشيـد كعبه ، مـاه كليـسا كنم ترا

زيبـا شود به كـارگه عشـق كـار مـن ….

هرگه نظـر به صـورت زيبـا كنم ترا

رسواي عالمي شدم از شــور عـاشقي ….

ترسم خـدا نخواسته رســوا كنم ترا