بعضی ها

درکوچه های پیچ در پیچ دلت …
نفس میکشی..آنقـــدر عمیق،
تا عطربودنشان را تا آخرین ثانیه ی عمرت ؛ در ریه هایت ذخیره کنی .
بعضی ها آرامش مطلقند ؛
لبخندشان ، تلالو برق چشمانشان ؛ صدای آرامشان ،
اصل کار تپشِ قلبشان…
یک آرامش مطلق است.
انگار یک دنیا آرامش را به رگ و ریشه ات تزریق میکنند
و آنقدر عزیزند ؛ آنقدر بکرند ؛
که دلت نمی آید حتی یک خار کوچک هم به انگشتشان بخورد…
میترسی تمام شوندنباشند و تو بمانی و یک دنیا حسرت …
بعضی ها بودنشان …همین ساده بودنشان همین نفس کشیدنشان
؛یک عالمه لبخند می نشاند روی لبمان …