دو روح

دو روح وابسته به دیار ستارگان

به دیدار یکدیگر آمدند در آسمان

و دیده بهم دوختند

خاموش و بی زبان

مرد آواز نمی خواند

اما گلوی آفتاب سوخته اش

از ترانه می تپید

و زن ایستاده بود

و رقص شاد اندام هایش را

در خود نهفته داشت…

جبران خلیل جبران