برف

الا ای برف!

چه می ‏باری بر این دنیای ناپاکی؟

بر این دنیا که هر جایش

پر از نفرت ..پر از کینه پر از رنگ وریا باشد

مبار ای برف!

تو روح آسمان همراه خود داری

تو پیوندی میان عشق و پروازی

تو را حیف است باریدن به ایوان سیاهی‏ها
تو که فصل سپیدی را سرآغازی

مبار ای برف!
که مردم با سپیدی سخت دشمن
که مردم با صفا بیگانه اند اینجا
مبار اینجا