دوشیزه عشق من

نه در رفتن حرکت بود..
نه درماندن سکونی.
شاخه ها را از ریشه جدایی نبود..
و باد سخن چین

با برگ ها رازی چنان نگفت..که بشاید.

دوشیزه عشق من

مادری بیگانه است

و ستاره پر شتاب

در گذرگاهی مایوس

بر مداری جاودانه می گردد