پاییــــــــــز رسید .. . .
فرامــــوش نکـن که
برگـــــــــ های پاییـــــــــزی سرشار از شعــور ِ درخت اند
و خاطـــــــــرات سه فصــل را بر دوش می کشند . .
آرام قـــدم بگذار بر چهــــــره ی تکیده ی آن ها
این برگـــــــــ ها حُرمـت دارند . .
درد ِ پاییـــــــــــز ؛ درد ِ “دانستــــن” است . . . !
ومجازاتش زیر پا له شدن
به کمال رسیدن ودر پای درخت به تواضع افتادن
قدر دانی از درختی که به انها زندگی داد