ما از فقیر‌ترین نوادگانِ عشقیم
نسلی که
برای داشتنِ عشق از گردن کج کردن
پیش بیدل‌ترین‌ها ناکسان ….کوتاهی نکرد…و
شلاق ها بر گرده خرید
وطتاب دار بر گلوی خود دید
وپشت میله ها پوشید
وبرای زنده ماندن عشق در برابر شقی ترین ها سر خم کرد
نسلی که می ترسم فراموش می کند عشق چیست
نسلی که در دیاری زندگی می کند که دوستت دارم گناه است
شادی ..رقص وزیبا بودن جرم است
وانسان بودن وانسان ماندن حرمت دارد
سازها شکسته باید وترانه های عاشقانه در گلو ها خفه
لبخند ها زهر خند ….. انهم شاید
شعر ..غزل وترانه واواز .؟؟؟؟
هیهات ..بدرود
پس بدرود ……