در رقص سماع،
درویش پای چپ خود را بر روی زمین ثابت نگه میدارد
و با پای راستش به دور آن میچرخد.
او با هر چرخش و در سکوت، ذکر الله را تکرار میکند و او را میخواند.
درویش باید بدون برخورد با دراویش دیگر و بدون برهم زدن هماهنگی،
همچون سیارههای منظومه شمسی به دور خورشید،
به چرخیدن ادامه دهد.
سماع به فتح سین به معنی شنوایی و هر اواز که شنیدن آن خوشایند است میباشد،
سماع در اصطلاح صوفیه حالت جذبه واشراق وازخویشتن رفتن وفنا به امر غیر ارادی است
که اختیار عارف تاثیری در ظهور آن ندارد.
(ادامه دارد )