نمی دانی
پنجره از قاب چشم
در کوله بار جاده
سال ها تب باران دارد
و انگشتی مدام ،دنبال نشانه ها
اندام شب را زیرو رو می کند
بوی تو
کدام قسمت ذهنم را اشغال کرده
که گلوی فاصله
،در نبضِ بوسه هایت زندگی ست