يك پژوهشگر انسانشناس
در آفريقا، به تعدادى از بچه هاى بومى يك بازى را پيشنهاد كرد.
او سبدى از ميوه را در نزديكى يك درخت گذاشت
و گفت: هر كسى كه زودتر به آن سبد برسد،
ميوه هاى خوشمزه را برنده مىشود.
هنگامى كه او فرمان دويدن را داد،
آن بچه ها دستان هم را گرفتند و با يكديگر دويدند و در كنار درخت،
خوشحال به دور آن سبد ميوه نشستند.
وقتى پژوهشگر علت اين رفتار آنها را پرسيد
و گفت: «در حالى كه يك نفر از شما مى توانست به تنهايى همه ميوه ها را برنده شود،
چرا از هم جلو نزديد؟
آنها گفتند: اوبونتو…..
به اين معنا كه چگونه يكى از ما مى تواند خوشحال باشد،
در حالى كه ديگران ناراحتند؟!
“در عالم چيزى بالاتر از محبت و مهربانى نمىبينم.”