شبیه چه هستم

اسب سپیدی که در دشتی بی انتها می تازد

پرستویی که فصل های کوچ را می شناسد

آن ماهی آزاد که تن خویش به دریا می سپارد

آتشی که میلی به خاموشی ندارد

درخت سروی که همیشه سبز در انتظار گیسوی یلداست

صدایی که هزاران بار در انعکاس کوه تکرار می شود

شبیه چه هستم

هر چه هستم هر چه باشم

نمی خواهم ان کبوتر دست آموز باشم

که به بهانه دانه ای دوباره بر بام خانه می نشیند

یا آن ماهی که دلخوش به ذره ای نان در دستان تنگی به بهانه سفره هفت سین اسیر است

یا پرنده ای که برای قفسی زیبا اواز درد سر می دهد

شبیه هر چه هستم شبیه هر چه باشم

من همیشه ازاد خواهم بود

لیلا هژیر