بیچاره آدم
۲۶ تیر ۱۳۹۲
عشوه طبیعت
۲۶ تیر ۱۳۹۲

درخت

آینجا درختي دارم برگريز چون پائیز
كز شبان ستاره‌ها را مي‌گريد
و از روزان خورشيد را
چكه چكه ابري از برگ مي‌بارد
تا كي درخت دل سَبُك كُنَد
و به خواب رَوَد در امتدادي از زمستان ***
مرا باد در اين كوچه با برگ‌هايم مي‌چرخانَد
كولي‌وار دور زمين مي‌گردانَد
با حنجره‌اي كه شبانه‌ترين شب‌ها را مي‌خواند

derakht

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *