دل من در دل شب ،
خواب پروانه شدن می بیند،
مهر در صبحدمان داس به دست
خرمن خواب مرا می چیند.
آسمان ها آبی،پر مرغان صداقت آبی ست
دیده در آینه ی صبح تو را می بیند.
از گریبان تو صبح صادق،
می گشاید پر و بال
تو گل سرخ منی ..تو گل یاسمنی
تو چنان شبنم پاک سحری؟نه
از آن پاکتری…تو بهاری؟نه
بهاران از تو ست
از تو می گیرد وام،
هر بهار این همه زیبایی را.
هوس باغ و بهارانم نیست
ای بهین باغ و بهارانم تو!
حمید مصدق