آسمان های عرش خدا
در قطره ی اشک من غوطه می خورند…
چه آسمان هایی! ابی چون دریا
به پهنای عدم
به جلال خدا
به گرمای عشق
به روشنایی امید
به بلندی شرف
به زلالی خلوص
به شکستگی صمیمیت
آشنایی اش
به پاکی… شکوه…. عظمت.. و مهربان….چون ایه های زیبای
** دوست داشتن **!…..در صحیفه مهربانی
