همیشه چای برایم بیشتر از یک نوشیدنی ساده بوده!!!
چای بهانهایست برای هم صحبت شدن با کسی…
چای میتواند دلیل پیش پا افتاده ای باشه
برای تازه کردن یک دیدار که خیلی وقت است باید اتفاق میفتاده
و به هر دلیلی نیفتاده…
چای میتواند واحد اندازه گیریه رفاقت و صمیمیت باشد!
هرچه تعداد فنجانهای خورده شده بیشتر، شوق کنار هم بودن بیشتر…
هر چقدر چای یخ کند نشان میدهد چقدر حرف دارید
برای گفتن که چای فراموش میشود!!!
اگر نظر من را بخواهید چای باید همیشه قند پهلو باشد،
که یادمان نرود با یک شیرینیه کوچک هم میشود از تلخی ها لذت برد!!!
اکنون دلم چای میخواهد… قند پهلو! با یک رفیق ناب
که چای را به چای ببندیم و گاهی استکان را سر بکشیم
و بگوییم باز هم یخ کرد!
چای را جدی بگیرید!
روزی دلتنگ این بهانه ی کوچک خواهید شد..