هنوز “قلبم” به عشق كسانی می تـپد كه
روزي با آنها بر سر سفره روزگار
“نان وفاداري” و “نمك معرفت” خوردم،
هنوز دلم برای انها که در مدرسه عشق درس وفا خوانده اند تنگ می شود
هنوز دلم ارزوی دیدار کسانی را دارد که وفا را می فهمند .از ریا بیزارند
پس یاد میكنم از “دوستانم” تابدانند گر “نان ونمك” نیست ما هنوز “وفاداریم
من نه انم که گر نان خورم نمکدان بشکنم
که بر سردر مکتب عشق نوشته شده هر انکه معرفت عشق ندارد نیاید