عشق را در کافه باید جست
زیر نوری به رنگ کهربا
و سرنوشت را در فنجانی
از قهوه ترک
باید مصور دید
این روزها عشق را تلخ
میل میکنند
و زندگی را شیرین می بازند
و سیگار را آرمان گرا
پک می زنند
و هر کس
فیلسوف زمان خویش
گشته است
روی صندلی های چوبی
کافه ای دود گرفته
به چشمان هم خیره می شوند
و عشق
این بی فلسفه ترین
کلمه ی هستی را
تفسیر می کنند
حالم خوش نیست
این روزها
عشق ها تنها
بوی تلخی اسپرسو می دهند
(؟؟؟؟؟)