آدمهایی را دیده ام که هر روز حال خوب خیرات می کنند.
همانهایی که غصه هایشان را برای خودشان نگه می دارند و شادی هایشان را تقسیم می کنند، همان هائی که ترجیح می دهند هر روز صبح انرژی های مثبتشان را زودتر از خود بیدار کنند و انرژی های منفی شان را رها کنند تا بخوابند.
انهائی که از قلب مهربانشان، پرنده ها کنارپنجره اطاقشان بدون ترس شان لانه می کنند و هر روز صبح برایشان از عشق می خوانند..
همانهایی که لبخندشان را از دختربچه ی ماشین کناری دریغ نمی کنند،
از کنار پیرزن عابر بی تفاوت نمی گذرند. به مرد مسنی که به انها نگاه می کند لبخند می زنند
حتی مورچه ها و گربه های کوچه شان هر روز از مهربانیشان سهم دارند.
همانهایی که غم هایشان را تبادل نمیکنند،
لبخندشان را به چشمانتان گره میزنند و دوشادوش زندگی به رویاهایتان سند حقیقت میزنند.
گمان کنم خدا هرشب بالای سرشان اسپند دود می کند
و صبح ها با نوازش پروانه ها بیدار می شوند خدا زیادشان کند .رحمت خداوندند