انسانم!
مهربان چون افتاب

ساکت،
چون درخت سرو
افتاده چون بید  مجنون

گسترده، چون مزرعه یونجه!
لطیف چون باران

و بارور، چون خوشه بلوط!
گناه کار چون سیب….وزیبا چون گل سرخ
عاشق چون خداوند
حال باید گفت

به جز خداوند،

چه کسی شایسته  پرستش من خواهد بود؟