مراسم شال اندازی:
شال اندازی یکی از مراسم شب چهارشنبه سوری است
که تاکنون اعتبار خود را در شهرها و روستاهای همدان و زنجان حفظ کرده است.
پس از خاموشی آتش و کوزه شکستن و فالگوشی و گره گشایی و قاشق زنی جوانان،
نوبت به شال اندازی می رسد. جوانان چندین دستمال حریر و ابریشمی را به یکدیگر گره زده،
از آن طنابی رنگین به بلندی سه متر می سازند.
آنگاه از راه پلکان خانه ها یا از روی دیوار، آنرا از روزنه دودکش وارد منزل می کنند
و یک سر آن را خود در بالای بام در دست می گیرند، آنگاه با چند سرفه بلند صاحبخانه را متوجه ورودشان می سازند.

صاحبخانه ها که منتظر آویختن چنین شال هایی هستند، به محض مشاهده طناب رنگین،
آنچه قبلاً آماده کرده اند، در گوشه شال می ریزند و گره ای بر آن زده،
با یک تکان ملایم، صاحب شال را آگاه می سازند که هدیه سوری آماده است.

آنگاه شال انداز شال را بالا می کشد. آنچه در شال است هم هدیه چهارشنبه سوری است و هم فال.

اگر هدیه نان باشد آن نشانه نعمت است،
  شیرینی نشانه شیرین کامی و شادمانی،
انار نشانه کسرت اولاد در آینده و گردو نشان طول عمر،
بادام و فندق نشانه استقامت و بردباری در برابر دشواری ها،
کشمش نشانه پرآبی و پربارانی سال نو و اگر سکه نقره باشد نشانه سپیدبختی است