کسی که می‌گریزد،
۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۴
وقت آنست که ما جانب میخانه شویم
۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۴

سالهاست غرق سیاهی شبیم

چه خياليست که پنداشته ايم
بعدِ هر تاريِ شب
سرخي روشن خورشيد پديدار شود؟
سال‌ها غرق سياهي شبيم
آن لهيب خونين
رقص جادو زده‌ي شعله‌ي عصيان و فراموشي ماست

صبح صادق نرسيدست هنوز…؟؟؟ —

229901_322119991198941_805973358_n

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *