من اگر حوا شوم
۲۱ مرداد ۱۳۹۴
مست میخانه
۲۲ مرداد ۱۳۹۴

زندگی2

زندگی فاصله ی آمدن و رفتن ماست.
شاید آن خنده که امروز دریغش کردیم.

11825746_934227926636585_1813931490829707683_n

آخرین فرصت خندیدن ماست.
زندگی همهمه مبهمی از خاطره هاست.
هر کجا خندیدیم ، زندگی هم آنجاست.
زندگی شوق رسیدن به خداست.
خنده کن بی پروا ، خنده هایت زیباست ………
زندگی ذره کاهیست که كوهش كردیم
زندگی نام نکویی ست كه خارش كردیم
زندگی نیست بجز نم نم باران بهار ،
زندگی نیست بجز دیدن یار ،
زندگی نیست بجز عشق ،

5757924910190844336068886333
بجز حرف محبت به كسی ،
ورنه هر خار و خسی ،
زندگی كرده بسی ،
زندگی تجربه تلخ فراوان دارد ،
دو سه تا كوچه و پس كوچه و
اندازه ی یك عمر بیابان دارد .
ما چه کردیم و چه خواهیم کرد
در این فرصت کم ؟!
کیوان شاهبداغی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *