ایستادن اجبارکوه است
رفتن سرنوشت آب،
جلوه کردن سرنوشت گل
وناز کردن سرنوشت یار
افتادن تقدیربرگ
و صــــبر پاداش آدمی،
پس بی هیچ چشمداشتی
هم دیگر ر دوست بداریم مهربانی کنیم وزیبائی ها را بنگریم .
بیائید بدون هیچ محاسبه ای
حراج محبت کنیم که همه ما
روزی خاطره خواهیم شد
ایکاش خاطره ای زیبا باشیم .