روزگار بمن اموخت
۴ مهر ۱۳۹۳
یکی بود ویکی نیست
۶ مهر ۱۳۹۳

دمی با جبران خلیل جبران

برادرم تو را دوست دارم ،
هر كه می خواهی باش ،
خواه در كليسايت نيايش كنی ،
خواه در معبد، و يا در مسجد یا در کنشت.
من و تو فرزندان يك آيين هستيم ، زيرا راههای گوناگون دين انگشتان دست دوست داشتنی “يگانه برتر ” هستند ،
همان دستی كه بسوی همگان دراز شده ..بی تبعیضی
و همه آرزومندان دست يافتن به همه چيز
را رسايی عشق و بالندگی جان می بخشد .
جبران خلیل جبران

نیایش دسکتاب پرویز1391 (125)

نیایش دسکتاب پرویز1391 (97)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *