خسته ام
همچون برگی پاییزی
رانده شده از آغوشِ درخت..
که روی سنگفرشِ پیاده رو
برای همیشه
خوابیده است!
وعابرانی بسیار برویش پا می نهنند واورا زیر پاهای اهنینشان
خورد می کنند
عابرانی با چشمان شیشه ای وبیگانه
خسته ام …خسته ..حتی از بودن